korma

korma (język polski)

korma (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. potrawa z duszonego mięsa z warzywami, rodzaj curry z dodatkiem jogurtu i orzechów; zob. też korma w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	korma	kormy
dopełniacz	kormy	korm
celownik	kormie	kormom
biernik	kormę	kormy
narzędnik	kormą	kormami
miejscownik	kormie	kormach
wołacz	kormo	kormy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) robić / zrobić / przygotowywać / przygotować / gotować / ugotować / podać / podawać / serwować / zamówić / zamawiać / jeść / zjeść / zjadać / jadać / doprawiać / przyprawiać kormę

synonimy:

(1.1) kurma, quorma

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) curry

hiponimy:

holonimy:

(1.1) kuchnia indyjska

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) korma ż
• rosyjski: (1.1) корма ż

źródła:

korma (język czeski)

korma (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) piwo z miodem pitnym

(1.2) kulin. korma

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kormový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

korma (język słowacki)

korma (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żegl. rufa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kormový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: