kibitka

kibitka (język polski)

kibitka (1.1) na płozach

podróżny w kibitce (1.1)

kibitka (1.2)

wymowa:

IPA: [ciˈbʲitka], AS: [ḱibʹitka], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. kryty wóz, czasem także na płozach, używany w dawnej Rosji

(1.2) hist. kryty wóz konny używany w carskiej Rosji jako karetka więzienna

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kibitka	kibitki
dopełniacz	kibitki	kibitek
celownik	kibitce	kibitkom
biernik	kibitkę	kibitki
narzędnik	kibitką	kibitkami
miejscownik	kibitce	kibitkach
wołacz	kibitko	kibitki

przykłady:

(1.2) Gotów mię jeszcze kazać porwać, bić tym jakimś specjalnym knutem, wywieźć w kibitce na jaki ów Sybir, zakuć w kajdany, a co najmniej kazać tajnym agentom odstawić z naszego Rzymu do Petersburga… (S. Żeromski: Pavoncello)

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) jechać kibitką

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. кибитка < arab. قبة lub tur.-tatar.

uwagi:

zob. też kibitka w Wikipedii

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) кибитка

źródła: