karność

karność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co karne

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	karność
dopełniacz	karności
celownik	karności
biernik	karność
narzędnik	karnością
miejscownik	karności
wołacz	karności

przykłady:

(1.1) Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.

składnia:

(1.1) karność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. karny

czas. karać

rzecz. karny mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. karny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: