kół

kół (język polski)

wymowa:

​

homofon: kuł (forma fleksyjna, zob. kuć)

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. pal zaostrzony na końcu, gruby kij, drąg, żerdź

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kół	koły
dopełniacz	koła	kołów
celownik	kołowi	kołom
biernik	kół	koły
narzędnik	kołem	kołami
miejscownik	kole	kołach
wołacz	kole	koły

przykłady:

(1.1) Za te czyny starosta na kół wbić go kazał.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wbić na kół • łamać kołem

synonimy:

(1.1) koł, pal

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kłucie n

zdrobn. kołek m

czas. kołowacieć, kłuć ndk.

związki frazeologiczne:

stać jak kół • oczy kołem stają

etymologia:

odziedziczone z prasł. *kolъ; por. czes. kůl, scs. колъ, ros. кол

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: