żerdź

żerdź (język polski)

trzy ptaki na żerdzi (1.1)

wymowa:

IPA: [ʒɛrʲʨ̑], AS: [žerʹć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) długa, prosta gałąź lub cienki pień

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żerdź	żerdzie
dopełniacz	żerdzi	żerdzi
celownik	żerdzi	żerdziom
biernik	żerdź	żerdzie
narzędnik	żerdzią	żerdziami
miejscownik	żerdzi	żerdziach
wołacz	żerdzi	żerdzie

przykłady:

(1.1) Nieruchomości te zamykały z dwu stron prostokątny dziedziniec, którego dwa inne boki tworzył płot z żerdzi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) tyczka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żerdzianka ż, żerdziowina ż, żerdziowanie n

zdrobn. żerdka ż

czas. żerdziować ndk.

przym. żerdziowy, żerdziany

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *žŕ̥dь < prasł. *gĭrdĭ → 'cienki drąg, używany początkowo do budowy ogrodzenia'

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) perch, pole
• białoruski: (1.1) жэрдзь ż, жэрдка ż, жардзіна ż
• jidysz: (1.1) דרוק m (druk)
• rosyjski: (1.1) жердь ż
• wilamowski: (1.1) śtann ż, śtaong, łott
• włoski: (1.1) pertica ż

źródła: