jedyne

jedyne (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) coś jedynego

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: jedyna

(2.2) depr. lm od: jedyny

przymiotnik, forma fleksyjna

(3.1) lm od: jedyny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jedyne	jedyne
dopełniacz	jedynego	jedynych
celownik	jedynemu	jedynym
biernik	jedyne	jedyne
narzędnik	jedynym	jedynymi
miejscownik	jedynym	jedynych
wołacz	jedyne	jedyne

przykłady:

(1.1) Uważam, że jedyne, co jest w stanie ją zadowolić, to pieniądze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jedynaczka ż, jedynak mos, jedynka ż, jeden m n

licz. jeden

przym. jedyny

zaim. jeden

partyk. jedynie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. jedyny

uwagi:

(1.1) zwykle w użyciu jedynie M. lp

tłumaczenia:

źródła: