indywidualista
indywidualista (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek niezależny i przekorny, mający poczucie odrębności osobistej, niechętnie podporządkowujący się, działający samodzielnie
- (1.2) filoz. socjol. zwolennik indywidualizmu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik indywidualista indywidualiści dopełniacz indywidualisty indywidualistów celownik indywidualiście indywidualistom biernik indywidualistę indywidualistów narzędnik indywidualistą indywidualistami miejscownik indywidualiście indywidualistach wołacz indywidualisto indywidualiści
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.2) kolektywista
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. indywidualność ż, indywidualizacja ż, indywidualizowanie n, indywidualizm m, indywiduum n
- forma żeńska indywidualistka ż
- czas. odindywidualizowywać, odindywidualizować, indywidualizować ndk.
- przym. indywidualistyczny, indywidualny
- przysł. indywidualnie, indywidualistycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. individualiste[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) individualist, maverick; (1.2) individualist
- białoruski: (1.1) індывідуаліст m; (1.2) індывідуаліст m
- bułgarski: (1.1) индивидуалист m; (1.2) индивидуалист m
- francuski: (1.1) individualiste m; (1.2) individualiste m
- niemiecki: (1.1) Individualist m; (1.2) Individualist m
- rosyjski: (1.1) индивидуалист m; (1.2) индивидуалист m
- slovio: (1.1) individist
- ukraiński: (1.1) індивідуаліст m; (1.2) індивідуаліст m
- włoski: (1.1) individualista m; (1.2) individualista m
- źródła:
- ↑ Hasło „indywidualista” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.