Wikisłownik

indywidualność

indywidualność (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˌĩndɨvʲiduˈwalnɔɕʨ̑], AS: [ĩndyvʹiduu̯alność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• epenteza ł • akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zbiór cech stanowiących osobowość danego człowieka; specyfika każdej osoby, jej odrębność
(1.2) człowiek o specyficznych lub szczególnych cechach wyróżniających go na tle otoczenia
odmiana:
(1.1) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikindywidualność
dopełniaczindywidualności
celownikindywidualności
biernikindywidualność
narzędnikindywidualnością
miejscownikindywidualności
wołaczindywidualności
(1.2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikindywidualnośćindywidualności
dopełniaczindywidualnościindywidualności
celownikindywidualnościindywidualnościom
biernikindywidualnośćindywidualności
narzędnikindywidualnościąindywidualnościami
miejscownikindywidualnościindywidualnościach
wołaczindywidualnościindywidualności
przykłady:
(1.1) On jest człowiekiem bez indywidualności.
(1.2) W założeniu każdy z nas, ludzi, jest genetycznie prawie identyczny, jednak ta drobna różnica sprawia, że wszyscy jesteśmy w jakimś sensie indywidualnościami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) silna indywidualność
synonimy:
(1.1) osobowość, odrębność, oryginalność
(1.2) oryginał, ekscentryk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. indywidualizm m, indywidualista m, indywidualistka ż, indywiduum n, indywidualizacja ż, indywidualizowanie n
czas. indywidualizować ndk.
przym. indywidualny, indywidualistyczny
przysł. indywidualnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) łac.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=indywidualność&oldid=7327483”