groch
groch (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. Pisum L.[1], roślina uprawna z rodziny bobowatych; zob. też groch w Wikipedii
- (1.2) spoż. strąki lub nasiona grochu (1.1)
- (1.3) gw. (Kraków) lud. fasola[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik groch grochy dopełniacz grochu grochów celownik grochowi grochom biernik groch grochy narzędnik grochem grochami miejscownik grochu grochach wołacz grochu grochy
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. grochówka ż, grochowa ż, grochowina ż, grochowisko n, grochowiec m, grochy nmos
- przym. grochowy, groszkowy, groszkowaty, grochówkowy
- związki frazeologiczne:
- groch z kapustą • jak groch przy drodze / jak groch przy drodze, kto idzie, to go głodze[5] • rzucać grochem o ścianę • przysłowia: Benedykt w pole z grochem, Wojciech z owsem jedzie, Marek ze lnem, Filip tatarkę wywiedzie • lepiej w domu groch, kapusta niż na wojnie kura tłusta
- etymologia:
- prasł. *gorchъ[6]
- por. białor. гарох, bułg. грах, czes. hrách, głuż. hroch, ros. горох, słc. hrach i ukr. горох
- uwagi:
- zobacz też: reg. pozn. biały groch
- zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: fasola
- angielski: (1.1) pea
- baskijski: (1.1) ilar
- białoruski: (1.1) гарох m; (1.2) гарох m, гарошына ż (pojedyncze ziarno grochu)
- bułgarski: (1.1) грах m; (1.2) грах m
- chiński standardowy: (1.1) 豌豆 (wāndòu)
- chorwacki: (1.1) grašak m
- czeski: (1.1) hrách m
- dolnołużycki: (1.1) groch m
- duński: (1.1) ært w
- esperanto: (1.1) pizo
- estoński: (1.1) herned
- fiński: (1.1) herne
- francuski: (1.1) pois m
- górnołużycki: (1.1) hroch m
- hebrajski: (1.1) אפונה ż (afuna)
- hiszpański: (1.1) guisante m
- japoński: (1.1) エンドウ豆 / 豌豆豆 (endō-mame)
- jidysz: (1.2) אַרבעס m (arbes)
- kaszubski: (1.1) groch m; (1.2) groch m
- kataloński: (1.1) pèsol m
- koreański: (1.1) 완두콩
- litewski: (1.1) žirnis m
- luksemburski: (1.1) Ierbes ż
- łotewski: (1.1) zirnis m
- macedoński: (1.1) грав m (grav)
- niderlandzki: (1.1) erwt ż
- niemiecki: (1.1) Erbse ż
- norweski (bokmål): (1.1) erter m/ż lm
- nowogrecki: (1.1) μπιζέλι n
- połabski: (1.1) gorx m
- portugalski: (1.1) ervilha ż
- rosyjski: (1.1) горо́х m; (1.2) горо́х m
- rumuński: (1.1) mazăre ż
- serbski: (1.1) грашак / grašak m
- slovio: (1.1) goroh (горох)
- słowacki: (1.1) hrach m
- słoweński: (1.1) grah m
- staroruski: (1.1) горохъ m (goroxŭ)
- szwedzki: (1.1) ärt w, ärta w
- turecki: (1.1) bezelye
- ukraiński: (1.1) горох m
- węgierski: (1.1) borsó, zöldborsó
- wietnamski: (1.1) đậu Hà Lan
- wilamowski: (1.1) āvys ż, aowys ż, awys ż; (1.2) āvys ż, aowys ż, awys ż; (1.3) āvys ż, aowys ż, awys ż
- włoski: (1.1) pisello m
- źródła:
- ↑
Hasło „Pisum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Kazimierz Nitsch (1914), Odrębności słownikowe Poznania, Krakowa, Warszawy, „Język Polski” nr 8–10, s. 266.
- ↑ Hans Christian Andersen, Królowa Śniegu.
- ↑ 4,0 4,1 Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 161.
- ↑ Katarzyna Bednarska, Rośliny w słoweńskiej, czeskiej i polskiej frazeologii, „Acta Unicersitatis Lodziensis”, „Kształcenie polonistyczne cudzoziemców” nr 17/2010, s. 210.
- ↑ Hasło „groch” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
groch (język dolnołużycki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
groch (język kaszubski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: