warzywny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vaˈʒɨvnɨ], AS[važyvny]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący warzyw, zawierający głównie warzywa, zrobiony z warzyw
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Posiadanie szklarni z kwiatami lub warzywami, budki warzywnej czy butiku dawało znacznie wyższy status materialny w porównaniu z większością społeczeństwa[1].
(1.1) Wyszedłszy z budynku przecięliśmy na ukos zadbany ogród warzywny zewsząd otoczony dość wysokim murem, częściowo zbudowanym z cegły, a częściowo z polnego kamienia[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dieta warzywna • ogród / sklep warzywny
synonimy:
(1.1) jarzynowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. warzywo n, warzywniak m, warzywnik m, warzywnictwo n, warzywniczy m, warzywko n, warzywna ż
przym. warzywniczy
czas. warzyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Andrzej Sarwa, Strzyga, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.