gaon
gaon (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. rel. honorowy tytuł przyznawany rabinom z dwóch akademii talmudycznych w babilońskich miastach Sura i Pumbedita w VII-XIII w.; zob. też gaon w Wikipedii
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) hebr. גאון → geniusz, znakomitość, blask
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gaon
- źródła:
gaon (język angielski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
gaon (język wilamowski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek sposobu
czasownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
