znakomitość

znakomitość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌznakɔ̃ˈmʲitɔɕt͡ɕ], AS: [znakõmʹitość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co znakomite

(1.2) osoba ciesząca się uznaniem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	znakomitość
dopełniacz	znakomitości
celownik	znakomitości
biernik	znakomitość
narzędnik	znakomitością
miejscownik	znakomitości
wołacz	znakomitości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. znakomity

przysł. znakomicie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) zob. znakomity

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) eminence, prominence, excellence, superb quality; (1.2) celebrity
• esperanto: (1.2) famulo
• francuski: (1.1) notabilité ż
• włoski: (1.1) eminenza ż

źródła: