wymowa:
IPA[ˌfʲilʲiˈpʲika], AS[fʹilʹipʹika], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stanowcze, gwałtowne, oponujące mówienie; zob. też filipika w Wikipedii
(1.2) hist. staroż. jedno z przemówień Demostenesa lub Cycerona; zob. też filipiki (Cyceron) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Marszałek Sejmu chciał przerwać filipikę posła.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. φιλιππικός (philippikós)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „filipika” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filipika
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filipika[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Filip m, filip m, Filipína ż, Filipa ż, Filipíny ż lm, Filipínec m, Filipínka ż, filipínčina ż, Filipy ż lm, Filippy ż lm, Filipan m, Filipanka ż
przym. filipínsky
przysł. filipínsky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „filipika” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.