fariĝi

fariĝi (esperanto)

morfologia:

far•iĝ•i

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) stawać się, powstawać

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	fariĝas	fariĝanta	fariĝata
pasinta	fariĝis	fariĝinta	fariĝita
venonta	fariĝos	fariĝonta	fariĝota
kondicionalo	fariĝus
imperativo	fariĝu

przykłady:

(1.1) (…) kvankam mi estas nur malriĉa ŝuista submajstro, mi povas ja fariĝi majstro… → (…) chociaż jestem tylko biednym szewskim czeladnikiem, mogę wszakże stać się mistrzem…

(1.1) La homo povas ĉion kompreni: kiel vibras la etero kaj kio fariĝas sur la suno. → Człowiek może wszystko zrozumieć: jak drga eter i co powstaje na Słońcu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fariĝo

czas. fari, refariĝi

związki frazeologiczne:

ĉesis esti vino, sed vinagro ne fariĝis • eĉ en Parizo herbo ne fariĝas cerbo • el la faraĉo fariĝis kaĉo • el malgrandaj akveroj fariĝas grandaj riveroj • el multaj milonoj fariĝas milionoj • en infano vidiĝas, kia homo fariĝos • farita ne refariĝos • gasto kiel fiŝo baldaŭ fariĝas malfreŝa • ĝi fariĝis por mi osto en la gorĝo • kio fariĝis, jam ne refariĝos • kiu lupo naskiĝis, vulpo ne fariĝos • kiu naskiĝis sciuro, ne fariĝos vulturo • kun kiu vi kuniĝas, tia vi fariĝas • lumo fariĝos, kulpulo troviĝos • malpaco pro limo fariĝas kutimo, malpaco pro kredo fariĝas heredo • montru moneron, ĉio fariĝos • ne laciĝos mano, ne fariĝos pano • nenia ago fariĝas sen pago • nevo de papo facile fariĝas kardinalo • per mono eĉ silento fariĝas elokvento • post la falo oni fariĝas singarda • se gut' al guto aliĝas, maro fariĝas • e vi ŝafo fariĝos, lupoj ne mankos • tro nutrata kapro fariĝas kiel apro

etymologia:

uwagi:

źródła: