fajrigi

fajrigi (esperanto)

morfologia:

fajr•ig•i

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) zapalać, rozpalać, podpalać

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	fajrigas	fajriganta	fajrigata
pasinta	fajrigis	fajriginta	fajrigita
venonta	fajrigos	fajrigonta	fajrigota
kondicionalo	fajrigus
imperativo	fajrigu

przykłady:

(1.1) Kiam li fajrigis la oleon cent flamaj langoj ekbrulis, kaj la efekto estis vere impona. → Kiedy podpalił olej, sto płomiennych języków zapłonęło i wrażenie było prawdziwie imponujące.

(1.1) En la kamparo, ĉirkaŭ la urbo, oni fajrigas piroteknikaĵon; oni ekbruligas ĝojfajron, orkestroj ludas gajajn ariojn sur ĉiuj publikaj promenejoj. → Na polach, wokół miasta zapala się fajerwerk; rozpala się ognisko, orkiestry grają wesołe arie na wszystkich publicznych deptakach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) fajrigi alumeton → zapalić zapałkę • fajrigi cigaron → zapalić cygaro • fajrigi torĉojn → rozpalić pochodnie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fajro, fajraĵo, fajreco, fajrego, fajrejo, fajrero, fajrilo, fajrujo, fajrigo

czas. fajreri, fajri

przym. fajra

przysł. fajre

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: