fajerwerk
fajerwerk (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ładunek pirotechniczny, który wybuchając daje przyciągające wzrok efekty świetlne
- (1.2) wybuch fajerwerku (1.1) rozświetlający niebo
- (1.3) przen. efektowne działanie lub jego wyniki
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fajerwerk fajerwerki dopełniacz fajerwerku fajerwerków celownik fajerwerkowi fajerwerkom biernik fajerwerk fajerwerki narzędnik fajerwerkiem fajerwerkami miejscownik fajerwerku fajerwerkach wołacz fajerwerku fajerwerki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) sztuczny ogień
- (1.2) sztuczny ogień
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fajerwerkier mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Feuerwerk < niem. Feuer + Werk → ogień + dzieło, czyn
- U Lindego (1807) w formie fejerwerk[1].
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) firework
- bułgarski: (1.2) фойерверк m; (1.3) фойерверк m
- czeski: (1.1) ohňostroj m
- duński: (1.1) fyrværkeri n; (1.2) fyrværkeri n; (1.3) fyrværkeri n
- niemiecki: (1.1) Feuerwerk n
- norweski (bokmål): (1.1) fyrverkeri n; (1.2) fyrverkeri n; (1.3) fyrverkeri n
- norweski (nynorsk): (1.1) fyrverkeri n; (1.2) fyrverkeri n; (1.3) fyrverkeri n
- szwedzki: (1.1) fyrverkeri n
- ukraiński: (1.1) феєрве́рк m
- włoski: (1.1) fuoco d'artificio
- źródła:
- ↑ Hasło „fejerwerk” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. I, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 648.