epizootia
epizootia (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wet. duża liczba jednoczesnych zachorowań na tę samą chorobę zakaźną pewnej populacji zwierząt na danym obszarze; zob. też epizootia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik epizootia epizootie dopełniacz epizootii epizootii / przest. epizootyj celownik epizootii epizootiom biernik epizootię epizootie narzędnik epizootią epizootiami miejscownik epizootii epizootiach wołacz epizootio epizootie
- przykłady:
- (1.1) Doszło do naszej wiadomości — pisał jakiś srogi urzędnik Zarządu Miejskiego — że partia indyków, którą pani przywiozła na sprzedaż, dotknięta jest niebezpieczną epizootią objawiającą się m.in. schorzeniem nóg[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) epizootia księgosuszu / pryszczycy / wścieklizny • dotknięty epizootią
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. epizootyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- internacjonalizm (por. ang. epizootic, franc. épizootie, niem. Epizootie), utworzony wg pol. epidemia z przedrostkiem zoo- od gr. ζῷον (zôion, → zwierzę)
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) epizootic
- białoruski: (1.1) эпізао́тыя ż
- francuski: (1.1) épizootie ż
- hiszpański: (1.1) epizootia ż
- kataloński: (1.1) epizoòtia ż
- niemiecki: (1.1) Epizootie ż
- portugalski: (1.1) epizoose ż, epizootia ż
- rosyjski: (1.1) эпизоо́тия ż
- ukraiński: (1.1) епізоо́тія ż
- włoski: (1.1) epizoozia ż, epizootia ż
- źródła:
- ↑ Jolanta Wachowicz-Makowska, Świat zapamiętany, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
epizootia (język włoski) edytuj
- wymowa:
- IPA: /e.pi.dzo.o.ˈti.a/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: