wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) iść (poruszać się z jednego miejsca w drugie), przemieszczać się
(1.2) chodzić
(1.3) wędrować
(1.4) (o czasie) upływać, mijać
(1.5) postępować
(1.6) (o zdarzeniu) nastąpić
odmiana:
czas teraźniejszy: lp einu, tu eini, jis/ji eina; lm mes einame, jūs einate, jos/jie eina
czas przeszły: lp ėjau, tu ėjai, jis/ji ėjo; lm mes ėjome, jūs ėjote, jos/jie ėjo
czas przyszły: lp eisiu, tu eisi, jis/ji eis; lm mes eisime, jūs eisite, jos/jie eis
przykłady:
(1.1) einu į mokyklą.Ja idę do szkoły.
(1.1) Ji eina miško.Ona idzie z lasu.
składnia:
eiti į (iść do/w/ku czemuś) +B.; eiti iš (iść z) +D.; eiti su (iść z) +N.
kolokacje:
(1.1) eiti pėsčiomis → iść pieszoeiti į pragarą → iść do piekłaeiti savo keliuiść swoją drogą
synonimy:
(1.1) judėti, linguoti, suptis, persikelti
antonimy:
(1.1) stovėti
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. apeiti, ateiti, įeiti, išeiti, nueiti, paeiti, pareiti, pereiti, prieiti, sueiti, užeiti
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: