dzióbek

dzióbek (język polski)

dzióbek (1.3)

kobieta robiąca dzióbek (1.4)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: dziób

(1.2) mały dziób

(1.3) wylot czajnika, czajniczka lub innego naczynia

(1.4) przen. usta, zwłaszcza ściśnięte

(1.5) gw. (Górny Śląsk) pocałunek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pieszczotliwie o ukochanym; w domyśle: ten, którego całuję

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dzióbek	dzióbki
dopełniacz	dzióbka	dzióbków
celownik	dzióbkowi	dzióbkom
biernik	dzióbek	dzióbki
narzędnik	dzióbkiem	dzióbkami
miejscownik	dzióbku	dzióbkach
wołacz	dzióbku	dzióbki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dzióbek	dzióbki
dopełniacz	dzióbka	dzióbków
celownik	dzióbkowi	dzióbkom
biernik	dzióbka	dzióbków
narzędnik	dzióbkiem	dzióbkami
miejscownik	dzióbku	dzióbkach
wołacz	dzióbku	dzióbki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) dzióbek czajnika / czajniczka / sosjerki / dzbanka • rondel / chochelka / miska z dzióbkiem

(1.4) robić dzióbek

synonimy:

(1.1) dziobek, dzióbeczek

(1.2) dziobek

(1.3) dziobek

(1.4) dziobek, ciup

(2.1) dziubasek, dzióbeczek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dzióbas mzw/mos/mrz, dzióbeczek mrz, dziób m, dziobek m, dziobanie n, dzióbanie n, dziobak m, podziobanie n, podzióbanie n, zadziobanie n, dziobnica ż, dzióbaska ż, dziubasek m, wydziobanie n, wydziobywanie n

czas. dziobać ndk., dzióbać ndk., podziobać dk., podzióbać dk., zadziobać dk., wydziobywać ndk., wydziobać dk.

przym. dziobowy, dziobakowy, dzióbkowy, dzióbkowaty, dziobowaty, dziobaty

związki frazeologiczne:

dać dzióbka

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziób

(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pocałunek

• angielski: (1.3) spout; (1.4) duckface
• esperanto: (1.3) beko
• hawajski: (1.3) nuku
• hiszpański: (1.3) pico
• rosyjski: (1.3) носик m; (1.4) дакфейс m

źródła: