całować (język polski) edytuj

 
ojciec całuje (1.1) dziecko
 
żołnierz całuje (1.1) flagę
 
oni się całują (2.1)
wymowa:
IPA[ʦ̑aˈwɔvaʨ̑], AS[cau̯ovać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) dawać komuś pocałunek; dotykać ustami kogoś, rzadziej czegoś

czasownik zwrotny niedokonany całować się (dk. brak)

(2.1) dawać i dostawać pocałunek
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Klepał Pawła na powitanie po plecach i długo, obleśnie całował Misię w rękę[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) całować po rękach • całować w czoło / usta / policzek / nos • całować w ramię/po ramionach
(2.1) całować się namiętnie / delikatnie / czule
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pocałunek mrz, całus mzw, całowanie n, całusek mzw/mrz
przym. całuśny
czas. pocałować dk., ucałować dk.
związki frazeologiczne:
całować się jak z dubeltówkicałować się z dubeltówkicałuj psa w noscałuję rączkibaba babę całuje, a za oczy obgadujejak się baby całują, deszcz powodują
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Olga Tokarczuk, Prawiek i inne czasy, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.