czterdziestopięciolatka

czterdziestopięciolatka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌʧ̑tɛrʲʥ̑ɛstɔpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɔˈlatka], AS: [čterʹʒ́estopʹi ̯ė̃ńćolatka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta mająca czterdzieści pięć lat

(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca czterdzieści pięć lat

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od czterdziestopięciolatek

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czterdziestopięciolatka	czterdziestopięciolatki
dopełniacz	czterdziestopięciolatki	czterdziestopięciolatek
celownik	czterdziestopięciolatce	czterdziestopięciolatkom
biernik	czterdziestopięciolatkę	czterdziestopięciolatki
narzędnik	czterdziestopięciolatką	czterdziestopięciolatkami
miejscownik	czterdziestopięciolatce	czterdziestopięciolatkach
wołacz	czterdziestopięciolatko	czterdziestopięciolatki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. czterdziestopięcioletni

rzecz. czterdziestopięciolatek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: czterdziestopięciolatek

• esperanto: (1.1) kvardekkvinjarulino
• niemiecki: (1.1) Fünfundvierzigjährige ż

źródła: