czarnopióry (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌʧ̑arnɔˈpʲjurɨ], ASarnopʹi ̯ury], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który ma czarne pióra, pierze
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Urwał nagle, upadł plecami na burtę, usiadł, pochylił głowę. Z piersi sterczała mu czarnopióra strzała[1].
(1.1) Czarnopióry duży ptak kręcił się na drążku, wyraźnie zdenerwowany jej obecnością[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Chrzest ognia, Andrzej Sapkowski, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Andrzej Zaniewski, Król Tanga, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.