obecność (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɔˈbɛʦ̑nɔɕʨ̑], AS[obecność] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bycie, przebywanie gdzieś
(1.2) uczestnictwo w wydarzeniu, spotkaniu, stawienie się gdzieś
(1.3) urz. udział w lekcji, zajęciach itp.
odmiana:
(1.1-2) blm[1][2]
(1.3)
przykłady:
(1.1) Kontrola policyjna wykazała obecność alkoholu we krwi kierowcy.
(1.2) W czasie nadchodzącego głosowania obecność wszystkich uprawnionych jest obowiązkowa.
(1.2) Podczas czwartkowego wykładu profesor sprawdził obecność swoich studentów.
(1.3) Pani syn ma tylko trzy obecności na zajęciach, on w ogóle nie uczęszcza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bytność
antonimy:
(1.2) nieobecność, absencja
(1.3) nieobecność, absencja
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. obecny
przysł. obecnie
przyim. wobec
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „obecność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.