chlew
chlew (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pomieszczenie lub wydzielone miejsce przeznaczone dla świń; zob. też chlew w Wikipedii
- (1.2) przen. miejsce, w którym panuje bałagan i jest brudno[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chlew chlewy dopełniacz chlewu chlewów celownik chlewowi chlewom biernik chlew chlewy narzędnik chlewem chlewami miejscownik chlewie chlewach wołacz chlewie chlewy
- przykłady:
- (1.1) W środku obszerniejszego podwórza, przed obórką, chlewem i drwalniami stało kilka fur chłopskich[2].
- (1.2) Ale tu chlew! Posprzątaj w końcu!
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- robić chlew
- uwagi:
- (1.1) por. bażantarnia • chlew • gęsiarnia • królikarnia • kurnik • obora • owczarnia • psiarnia • stajnia
- (1.2) zwykle w lp
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pigsty; (1.2) pigsty
- arumuński: (1.1) purcario[6]
- baskijski: (1.1) txerritegi, txerritoki, urdandegi
- białoruski: (1.1) свінарнік m; (1.2) хлеў m, свінарнік m
- bułgarski: (1.1) свинарник m
- czeski: (1.1) chlév m, vepřín m
- duński: (1.1) sti w, svinesti w; (1.2) svinesti w
- esperanto: (1.1) porkostalo
- francuski: (1.1) porcherie ż; (1.2) porcherie ż, bordel m
- hiszpański: (1.1) pocilga ż; (1.2) pocilga ż
- islandzki: (1.1) svínastía ż; (1.2) svínastía ż
- kaszubski: (1.1) chléw m
- kataloński: (1.1) soll ż
- kazachski: (1.1) шошқа қора
- łaciński: (1.1) hara ż
- niemiecki: (1.1) Stall m, Saustall m, Schweinestall m
- nowogrecki: (1.1) χοιροστάσιο n; (1.2) χοιροστάσιο n
- portugalski: (1.1) pocilga ż, chiqueiro m; (1.2) pocilga ż, chiqueiro m
- rosyjski: (1.1) свинарник m, хлев m; (1.2) свинарник m, хлев m
- szwedzki: (1.1) stia w, svinstia w; (1.2) svinstia w
- ukraiński: (1.1) свинарник m, хлів m; (1.2) свинарник m, хлів m
- węgierski: (1.1) disznóól; (1.2) disznóól
- wilamowski: (1.1) śwȧjnśtoł m
- włoski: (1.1) porcile m; (1.2) porcile m
- źródła:
- ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 49.
- ↑ Stefan Żeromski, Promień (wyd. 1930)
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 251.
- ↑ Hasło „chlew” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 45.
- ↑ Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 27.