cło
cło (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) opłata pobierana przez państwo na granicy przy imporcie pewnych towarów; zob. też cło w Wikipedii
- (1.2) daw. myto
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cło cła dopełniacz cła ceł celownik cłu cłom biernik cło cła narzędnik cłem cłami miejscownik cle cłach wołacz cło cła
- przykłady:
- (1.1) Przy wjeździe do Szwecji musiałam zapłacić cło za papierosy, a alkohol celnicy mi skonfiskowali.
- kolokacje:
- (1.1) płacić / uiszczać / nakładać / ustanowić / wprowadzać / uchylić / pobrać / naliczać / podnieść cło • należne / wysokie / niskie cło • tymczasowe / ostateczne cło wyrównawcze • cło importowe / eksportowe / tranzytowe / retorsyjne / ochronne / zaporowe • cena zawiera cło • wysokość cła • cło w wysokości … • cło wynosi … • siedmioprocentowe cło
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. celnik m, celniczka ż, clenie n, oclenie n, Cło n
- czas. clić ndk., oclić dk.
- przym. celny, celniczy, bezcłowy, cłowy
- związki frazeologiczne:
- myśl cła nie płaci
- etymologia:
- (1.1-2) st.czes. clo (> czes. clo) < śwn. zol (> niem. Zoll) < śr.łac. toloneum < łac. teloneum < gr. τελωνεῖον (telōneĩon)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) duty, customs
- baskijski: (1.1) aduana
- białoruski: (1.1) по́шліна ż, мы́та n
- bułgarski: (1.1) мито n
- chorwacki: (1.1) carina ż
- czeski: (1.1) clo n
- dolnołużycki: (1.1) cło n
- duński: (1.1) told w
- esperanto: (1.1) dogano
- francuski: (1.1) douane ż
- górnołużycki: (1.1) cło n
- hiszpański: (1.1) aduana ż
- ido: (1.1) dogano
- niemiecki: (1.1) Zoll m
- nowogrecki: (1.1) δασμός m
- rosyjski: (1.1) пошлина ż
- słowacki: (1.1) clo
- szwabski: (1.1) Zoll m
- szwedzki: (1.1) tull w
- ukraiński: (1.1) мито n
- włoski: (1.1) dogana ż, gabella ż
- źródła:
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
cło (język dolnołużycki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) cło
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
cło (język górnołużycki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) cło
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: