być w sztosie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbɨʨ̑ ˈf‿ʃtɔɕɛ], AS[być f‿štośe], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.przyim. nie tw. syl.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) mieć szczęście, dobrze trafiać, grać itd.[1]
(1.2) być w dobrym nastroju, humorze[1]
odmiana:
(1.1-2) zob. być; „w sztosie” nieodm.
przykłady:
(1.1) Ja w najlepsze zaczynam, jestem w sztosiepatrzcie (…) zając![1]
(1.2) Wybornie mówisz; prawie tak, jak ja, kiedy jestem w sztosie.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3   Hasło „sztos” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.