Podobna pisownia Podobna pisownia: bronowac

bronować (język polski) edytuj

 
rolnik bronuje (1.1) pole
wymowa:
IPA[brɔ̃ˈnɔvaʨ̑], AS[brõnovać], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) roln. spulchniać ziemię za pomocą brony
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Rolnik bronował ziemię.
(1.1) Ja mu sam włożę jarzmo na wspaniałą szyję, / sam Efraima zaprzęgnę, / orać będzie Juda, / Jakub zaś będzie bronował.[1]
składnia:
(1.1) bronować + B.; nie: bronować + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brona ż, bronka ż, bronowanie n, bronowisko n
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. brona + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: