bizmut (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈbʲizmut], AS[bʹizmut], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Bi i liczbie atomowej 83; zob. też bizmut w Wikipedii
(1.2) atom bizmutu (1.1)
odmiana:
(1.1) blm[1],
(1.2)
przykłady:
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma bizmut?
składnia:
kolokacje:
(1.1) związek / sól / stop / roztwór / kryształ / minerał / ruda bizmutu • izotop bizmutu • właściwość / gęstość / masa atomowa / liczba atomowa / stopień utleniania / wartościowość / temperatura topnienia / temperatura wrzenia / przenikalność magnetyczna bizmutu • występowanie / stężenie / zawartość bizmutu • tlenek / siarczek / siarczan / azotan / … bizmutu • bizmut krystaliczny / metaliczny / rodzimy / naturalny / radioaktywny • bizmut należy do czegoś • bizmut występuje / wchodzi w skład • bizmut wchodzi w reakcję / reaguje / roztwarza się / utlenia / utlenia się / redukuje / redukuje się • bizmut odkłada się / wytrąca się / gromadzi sięoporność / wrażliwość na bizmut • oznaczanie bizmutu
synonimy:
(1.1) symbol. Bi
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bizmutyn m, bizmutyt m, bizmutyl m, bizmutyna ż, bizmutan m
zdrobn. bizmutek m
czas. bizmutować
przym. bizmutowy, bizmutylowy, bizmutawy, bizmutowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. bismuth z niem. Wismut[2] → bizmut
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „bizmut” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. I, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978–1981, ISBN 83-01-00281-6, s. 171.
  2. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 35.
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. bizmut
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Chorwacki - Pierwiastki chemiczne
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
 
bizmut (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) chem. bizmut[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bizmutový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Słowacki - Pierwiastki chemiczne
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 36.
  2. Hasło „bizmut” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
 
bizmut (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. bizmut
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
(1.1) Bizmut je kemijski element, ki ima v periodnem sistemu simbol Bi in atomsko število 83.Bizmut jest pierwiastkiem chemicznym, który ma w układzie okresowym symbol Bi i liczbę atomową 83.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) symbol. Bi
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Słoweński - Pierwiastki chemiczne
źródła:
 
bizmut (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chem. bizmut
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Węgierski - Pierwiastki chemiczne
źródła: