bezsens
bezsens (język polski)Edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˈbɛsːɛ̃w̃s], AS: [be•sẽũ̯s], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• gemin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) brak sensu, uzasadnienia w czymś
- (1.2) pot. coś pozbawione sensu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bezsens bezsensy dopełniacz bezsensu bezsensów celownik bezsensowi bezsensom biernik bezsens bezsensy narzędnik bezsensem bezsensami miejscownik bezsensie bezsensach wołacz bezsensie bezsensy
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) nonsens, bezsensowność, absurd, absurdalność, niedorzeczność, nonsensowność; pot. bzdurność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezsensowność ż
- przym. bezsensowny, bez sensu
- przysł. bezsensownie, bez sensu
- wykrz. bez sensu
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) nonsense, senselessness, absurdity
- białoruski: (1.2) бяссэнсіца ż
- esperanto: (1.2) sensencaĵo
- hiszpański: (1.1) sinsentido m
- jidysz: (1.1) הבֿל m (hewl)
- nowogrecki: (1.1) ανοησία ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- włoski: (1.1) assurdo m, incongruenza ż
- źródła:
- ↑ z Internetu