behawiorysta (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [ˌbɛxavʲjɔˈrɨsta], AS: [beχavʹi ̯orysta], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przedstawiciel lub zwolennik behawioryzmu
(1.2) specjalista zajmujący się terapią zachowania zwierząt towarzyszących człowiekowi, głównie psów
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) neobehawiorysta
(1.2) behawiorysta zwierząt
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) psycholog
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. behawioryzm m
forma żeńska behawiorystka ż
przym. behawioralny, behawiorystyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. behawioryzm < ang. behavior, behaviour
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: