behawioralny
behawioralny (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌbɛxavʲjɔˈralnɨ], AS: [beχavʹi ̯oralny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) psych. związany z zachowaniem (behawiorem)
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik behawioralny behawioralna behawioralne behawioralni behawioralne dopełniacz behawioralnego behawioralnej behawioralnego behawioralnych celownik behawioralnemu behawioralnej behawioralnemu behawioralnym biernik behawioralnego behawioralny behawioralną behawioralne behawioralnych behawioralne narzędnik behawioralnym behawioralną behawioralnym behawioralnymi miejscownik behawioralnym behawioralnej behawioralnym behawioralnych wołacz behawioralny behawioralna behawioralne behawioralni behawioralne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Ze względu na często bezładny rozród i ubogie warunki panujące w fabrykach szczeniąt, u szczeniąt hodowanych w tego typu miejsach występuje skłonność do znaczących problemów zdrowotnych i behawioralnych.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. behawior mrz, behawioryzm mrz, behawiorysta mos, behawiorystka ż, behawioralność ż
- przym. behawiorystyczny
- przysł. behawioralnie, behawiorystycznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) behavioral
- źródła: