behawiorystyczny

behawiorystyczny (język polski)

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) psych. związany z behawiorystami, behawioryzmem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	behawiorystyczny		behawiorystyczna	behawiorystyczne	behawiorystyczni	behawiorystyczne
dopełniacz	behawiorystycznego		behawiorystycznej	behawiorystycznego	behawiorystycznych
celownik	behawiorystycznemu		behawiorystycznej	behawiorystycznemu	behawiorystycznym
biernik	behawiorystycznego	behawiorystyczny	behawiorystyczną	behawiorystyczne	behawiorystycznych	behawiorystyczne
narzędnik	behawiorystycznym		behawiorystyczną	behawiorystycznym	behawiorystycznymi
miejscownik	behawiorystycznym		behawiorystycznej	behawiorystycznym	behawiorystycznych
wołacz	behawiorystyczny		behawiorystyczna	behawiorystyczne	behawiorystyczni	behawiorystyczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. behawiorysta mos, behawioryzm mrz, behawior mrz, behawioralność ż

przym. behawioralny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) behaviorista
• niemiecki: (1.1) behavioristisch
• słowacki: (1.1) behavioristický
• szwedzki: (1.1) behavioristisk

źródła: