antycypować (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) książk. kierując się wiedzą lub przeczuciem, domyślać się, co się wydarzy lub jaki coś będzie miało przebieg[1]
(1.2) książk. być zapowiedzią czegoś, co nastąpi lub zaistnieje w przyszłości[1]
(1.3) książk. przyjmować jakiś pogląd bez dowodzenia jako słuszny[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IV
przykłady:
(1.2) Pod tym względem pałac Watykański wybudowany za pontyfikatu Mikołaja III z długimi ceremonialnymi przejściami, mnogością wielkich reprezentacyjnych pomieszczeń antycypował koncepcję rezydencji awiniońskiej[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przewidywać
(1.2) zapowiadać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antycypacja ż, antycypowanie n
czas. pot. zantycypować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. anticipāre; por. ang. anticipate, niem. antizipieren, franc. anticipier[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3   Hasło „antycypować” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Tadeusz J. Żuchowski, Pałac papieski na Watykanie od końca V do początku XVI wieku: ceremoniał a ewolucja kompleksu rezydencjonalnego, s. 131, Wydawnictwo Naukowe UAM, 1999.