alokacja

alokacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌalɔˈkaʦ̑ʲja], AS: [alokacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) planowe rozdysponowanie czegoś; zob. też alokacja w Wikipedii

(1.2) ekon. rozdzielenie środków produkcyjnych lub pieniędzy na różne cele, inne niż dotychczasowe

(1.3) księg. uznanie dopisanej pozycji w rachunku

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	alokacja	alokacje
dopełniacz	alokacji	alokacji / przest. alokacyj
celownik	alokacji	alokacjom
biernik	alokację	alokacje
narzędnik	alokacją	alokacjami
miejscownik	alokacji	alokacjach
wołacz	alokacjo	alokacje

przykłady:

(1.2) Przyczynę bezrobocia stanowi błędna alokacja kapitału i związane z tym niewłaściwe postępowanie przedsiębiorstw.

składnia:

kolokacje:

(1.1) inform. alokacja pamięci • jednostka alokacji

(1.2) alokacja kosztów / zasobów / kapitału • alokacja finansowa

(1.3) alokacja składki

synonimy:

(1.1) dystrybucja, rozdział, przydzielanie

antonimy:

(1.1-2) realokacja

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. alokowanie n, dyslokacja ż, lokowanie n, lokum n, realokacja ż

czas. alokować, lokować, ulokować, dyslokować

przym. alokacyjny, alokowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. allocātiō

(1.2-3) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) allocation; (1.2) allocation
• bułgarski: (1.1) разпределение, отпускане; (1.2) разпределение, отпускане
• duński: (1.1) allokering; (1.2) allokering
• fiński: (1.1) jako, jakaminen, allokointi; (1.2) jako, jakaminen, allokointi
• francuski: (1.1) allocation; (1.2) allocation
• hiszpański: (1.1) asignación ż, reparto m, distribución ż; (1.2) asignación ż, reparto m, distribución ż
• niderlandzki: (1.1) allocatie, toewijzing; (1.2) allocatie, toewijzing
• niemiecki: (1.1) Allokation ż; (1.2) Allokation ż

źródła: