absencja

absencja (język polski)

wymowa:

IPA: [apˈsɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [apsẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal., ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•sen•cja

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nieobecność w danym miejscu, zwłaszcza w pracy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	absencja	absencje
dopełniacz	absencji	absencji / przest. absencyj
celownik	absencji	absencjom
biernik	absencję	absencje
narzędnik	absencją	absencjami
miejscownik	absencji	absencjach
wołacz	absencjo	absencje

przykłady:

(1.1) Kadrowa odnotowała absencję pracownika.

składnia:

kolokacje:

(1.1) absencja chorobowa / pracownicza / szkolna / wypadkowa • duża / mała / długa absencja • absencja dziecka / pracownika / ucznia / zawodnika • absencja w szkole / pracy • okres absencji • zmniejszyć absencję

synonimy:

(1.1) nieobecność, brak

antonimy:

(1.1) obecność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. absenteista mos, absenteistka ż, absenteizm mrz, absentowanie n

czas. absentować się ndk.

przym. absencyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. absentia → nieobecność < łac. absens → nieobecny < łac. abesse → być nieobecnym

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) absence, absenteeism
• arabski: (1.1) عدم، انتفاء، تغيب، انعدام، لاوجود، فقدان، غياب
• baskijski: (1.1) absentzia
• bułgarski: (1.1) отсъствие n
• czeski: (1.1) absence ż, nepřítomnost ż
• duński: (1.1) fravær n
• francuski: (1.1) absence ż
• hiszpański: (1.1) ausencia ż
• kaszubski: (1.1) niebëtnota ż
• litewski: (1.1) neatvykimas m, nebuvimas m, nedalyvavimas m
• łaciński: (1.1) absentia ż
• niemiecki: (1.1) Absenz ż
• nowogrecki: (1.1) απουσία ż
• włoski: (1.1) assenza ż

źródła: