absentować się (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany (dk. brak)

(1.1) przest. być nieobecnym, uchylać się od czegoś[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Gdy postrzeżesz, że się gospodarz od gości często absentuje, a na swoim miejscu gospodyni abo przyjaciela nie zostawi, barziej myśl o domu, aniżeli dłuższym posiedzeniu (…)[2] (sic!)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. absencja ż, absenteista mos, absenteistka ż, absenteizm mrz, absentowanie n
przym. absencyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. s’absenter[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „absentować się” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „bankiet” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.