abolicja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌabɔˈlʲiʦ̑ʲja], AS[abolʹicʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob., ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. ustawowy, powszechny akt łaski, polegający na zakazie wszczęcia lub nakazie umorzenia postępowania karnego w stosunku do pewnych rodzajów przestępstw lub kategorii przestępców; zob. też abolicja w Wikipedii
(1.2) umorzenie długu, kary, zobowiązań
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Abolicja uchwalana jest przez parlament w formie zwykłej ustawy, zgodnie z procedurą obowiązującą w postępowaniu ustawodawczym[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) abolicja finansowa • abolicja indywidualna • abolicja niewolnictwaabolicja podatkowaakt abolicji • cesarska abolicja • objąć abolicją • ogłosić abolicję • ogłoszenie abolicji • prawo abolicji • przeciwnik / zwolennik abolicji • ustawa o abolicji • ustawowa abolicja • walka o abolicję • wprowadzić abolicję
synonimy:
(1.1) unieważnienie, zniesienie
(1.2) umorzenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) abolicja bezwarunkowa, abolicja warunkowa
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. abolicjonizm mrz, abolicjonista mos, abolicjonistka ż
przym. abolicyjny, abolicjonistyczny
przysł. abolicyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. abolitiounieważnienie, zniesienie, umorzenie[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „abolicja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Wikipedia.
  3. Mirosław Bańko, Lidia Drabik, Lidia Wiśniakowska, Słownik spolszczeń i zapożyczeń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-15121-8.