Uż
Uż (język polski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka na Ukrainie, płynąca przez Polesie, prawy dopływ Prypeci[1]; zob. też Uż (dopływ Prypeci) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (2.1) geogr. hydrol. rzeka w dorzeczu Dunaju, przepływająca przez Ukrainę i Słowację, uchodzi do Laborca[1]; zob. też Uż (dopływ Laborca) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Uż Uże dopełniacz Uży Uży celownik Uży Użom biernik Uż Uże narzędnik Użą Użami miejscownik Uży Użach wołacz Uży Uże - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Uż Uży dopełniacz Użu Użów celownik Użowi Użom biernik Uż Uży narzędnik Użem Użami miejscownik Użie Użach wołacz Użie Uży
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Uży • nad Użą • Uż wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Uży • pływać / płynąć Użą
- (2.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Użu • nad Użem • Uż wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Użu • pływać / płynąć Użem • Użhorod
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Uzh; (2.1) Uzh
- czeski: (2.1) Uh m
- karpatorusiński: (1.1) Уж ż; (2.1) Уг m, Уж m
- rosyjski: (1.1) Уж ż, hist. Ушъ ż; (2.1) Уж m
- słowacki: (2.1) Uh m
- ukraiński: (1.1) Уж ż, hist. Уша ż; (2.1) Уж m
- węgierski: (2.1) Ung
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 349.
- ↑ Hasło „Usza” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa, 1892.