wilczy

wilczy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvʲilʧ̑ɨ], AS: [vʹilčy], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z wilkiem, dotyczący wilka

przymiotnik dzierżawczy

(2.1) należący do wilka

przymiotnik jakościowy

(3.1) charakterystyczny dla wilka, posiadający cechy przypisywane wilkowi

odmiana:

(1.1) (2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wilczy		wilcza	wilcze	wilczy	wilcze
dopełniacz	wilczego		wilczej	wilczego	wilczych
celownik	wilczemu		wilczej	wilczemu	wilczym
biernik	wilczego	wilczy	wilczą	wilcze	wilczych	wilcze
narzędnik	wilczym		wilczą	wilczym	wilczymi
miejscownik	wilczym		wilczej	wilczym	wilczych
wołacz	wilczy		wilcza	wilcze	wilczy	wilcze
nie stopniuje się

(3.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wilczy		wilcza	wilcze	wilczy	wilcze
dopełniacz	wilczego		wilczej	wilczego	wilczych
celownik	wilczemu		wilczej	wilczemu	wilczym
biernik	wilczego	wilczy	wilczą	wilcze	wilczych	wilcze
narzędnik	wilczym		wilczą	wilczym	wilczymi
miejscownik	wilczym		wilczej	wilczym	wilczych
wołacz	wilczy		wilcza	wilcze	wilczy	wilcze
stopień wyższy bardziej wilczy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej wilczy bardziej wilcza bardziej wilcze bardziej wilczy bardziej wilcze dopełniacz bardziej wilczego bardziej wilczej bardziej wilczego bardziej wilczych celownik bardziej wilczemu bardziej wilczej bardziej wilczemu bardziej wilczym biernik bardziej wilczego bardziej wilczy bardziej wilczą bardziej wilcze bardziej wilczych bardziej wilcze narzędnik bardziej wilczym bardziej wilczą bardziej wilczym bardziej wilczymi miejscownik bardziej wilczym bardziej wilczej bardziej wilczym bardziej wilczych wołacz bardziej wilczy bardziej wilcza bardziej wilcze bardziej wilczy bardziej wilcze
stopień najwyższy najbardziej wilczy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej wilczy najbardziej wilcza najbardziej wilcze najbardziej wilczy najbardziej wilcze dopełniacz najbardziej wilczego najbardziej wilczej najbardziej wilczego najbardziej wilczych celownik najbardziej wilczemu najbardziej wilczej najbardziej wilczemu najbardziej wilczym biernik najbardziej wilczego najbardziej wilczy najbardziej wilczą najbardziej wilcze najbardziej wilczych najbardziej wilcze narzędnik najbardziej wilczym najbardziej wilczą najbardziej wilczym najbardziej wilczymi miejscownik najbardziej wilczym najbardziej wilczej najbardziej wilczym najbardziej wilczych wołacz najbardziej wilczy najbardziej wilcza najbardziej wilcze najbardziej wilczy najbardziej wilcze

przykłady:

(2.1) Na otwartych przestrzeniach dawno znikł wilczy trop, wilk wie dobrze, czym pachnie zagłada.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Wilcze Laski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Podwilk mrz, wilczurek mzw, wilczura ż, wilczyca ż, wilczur m, wilczyca ż, wilczarz m, wilk m, wilczek m, wilczysko m, wilczątko n, Wilczka ż, wilczę n

przym. wilkowaty, wilczurzy

przysł. wilczo, wilkiem

czas. zwilczyć się

związki frazeologiczne:

wilczy dół • wilczy apetyt / wilczy głód • wilczy bilet • Wilczy Szaniec • bernardyńska postawa, ale wilcze serce

etymologia:

pol. wilk + -i

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) wolf-; (3.1) wolf-like
• białoruski: (1.1) воўчы; (2.1) воўчы; (3.1) воўчы
• bułgarski: (1.1) вълчи; (2.1) вълчи; (3.1) вълчи
• duński: (1.1) ulve-
• esperanto: (1.1) lupa
• niemiecki: (1.1) wölfisch
• rosyjski: (1.1) волчий
• słowacki: (1.1) vlčí
• ukraiński: (1.1) вовчий; (2.1) вовчий; (3.1) вовчий

źródła: