wilczę
wilczę (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wilczę wilczęta dopełniacz wilczęcia wilcząt celownik wilczęciu wilczętom biernik wilczę wilczęta narzędnik wilczęciem wilczętami miejscownik wilczęciu wilczętach wołacz wilczę wilczęta
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wilczek
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) szczenię
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) otsoko, otsokume
- białoruski: (1.1) ваўчаня n, ваўчанё n
- bułgarski: (1.1) вълче n
- esperanto: (1.1) lupido
- francuski: (1.1) louveteau m
- hiszpański: (1.1) lobezno m, lobato m
- kazachski: (1.1) бөлтірік
- nowogrecki: (1.1) λυκόπουλο n
- rosyjski: (1.1) волчонок m
- starogrecki: (1.1) λυκιδεύς m
- włoski: (1.1) lupetto m, lupatto m
- źródła: