Podobna pisownia Podobna pisownia: -ik-iḱiikIkik'ik’

ik (język dolnoniemiecki) edytuj

wymowa:
IPA/ɪk/
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śdn. ik
uwagi:
źródła:

ik (język fryzyjski) edytuj

wymowa:
IPA/ɪk/
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.fryz. ik
uwagi:
źródła:

ik (język niderlandzki) edytuj

wymowa:
IPA[ɪk] ?/i
?/i
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ja
odmiana:
(1.1) forma przypadków zależnych: mij
przykłady:
(1.1) Ik ben Anna. → (ja) Jestem Anna.
(1.1) Zij probeerde mij te bedriegen.Ona próbowała mnie oszukać.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ik (język północnofryzyjski) edytuj

wymowa:
IPA/ɪk/
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.fryz. ik
uwagi:
źródła:

ik (język starofryzyjski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pragerm. *ek
uwagi:
źródła:

ik (język starosaksoński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pragerm. *ek < praindoeur. *éǵh₂
uwagi:
źródła:

ik (język średnio-dolno-niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA/ɪk/
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.saks. ik
uwagi:
źródła: