pachnieć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpaxʲɲɛ̇ʨ̑], AS[paχʹńėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wydzielać jakiś zapach, zwykle przyjemny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nowe mydło pięknie pachnie i ma fantastyczny kolor.
składnia:
(1.1) ktoś (coś) pachnie czymśod kogoś pachnie czymś
kolokacje:
(1.1) ładnie / przyjemnie pachnieć
synonimy:
(1.1) pachnąć, wonieć
antonimy:
(1.1) śmierdzieć
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pachnidło n, zapach m, pachnięcie n, pachnienie n
czas. zapachnieć dk.
przym. pachnący, zapachowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
praindoeur. od czasownika o znaczeniu „dąć, wiać”[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: