dewaluacja

dewaluacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɛvaluˈ^waʦ̑ʲja], AS: [devalu^u̯acʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza ł • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. urzędowe obniżenie kursu danej waluty; zob. też dewaluacja w Wikipedii

(1.2) książk. obniżenie (się) wartości lub znaczenia czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dewaluacja	dewaluacje
dopełniacz	dewaluacji	dewaluacji / przest. dewaluacyj
celownik	dewaluacji	dewaluacjom
biernik	dewaluację	dewaluacje
narzędnik	dewaluacją	dewaluacjami
miejscownik	dewaluacji	dewaluacjach
wołacz	dewaluacjo	dewaluacje

przykłady:

(1.1) Dewaluacja łata może wprowadzić panikę na rynkach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) rewaluacja

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dewaluowanie n, zdewaluowanie n

czas. dewaluować ndk., zdewaluować dk.

przym. dewaluacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. dévaluation < ang. devaluation

uwagi:

(1.1) nie mylić z: deprecjacja

(1.1) Rewaluacja oznacza osłabienie danej waluty. W jej wyniku kurs obcych walut wyrażony w dewaluowanej walucie liczbowo zwiększa się; np. jeżeli kurs euro w danej walucie wynosi 2,50, po dewaluacji może wynieść np. 3,00.

tłumaczenia:

• albański: (1.1) zhvlerësim m
• angielski: (1.1) devaluation
• baskijski: (1.1) debaluazio
• białoruski: (1.1) дэвальвацыя ż
• bułgarski: (1.1) девалвация ż; (1.2) девалвация ż
• czeski: (1.1) devalvace ż
• fiński: (1.1) devalvaatio
• francuski: (1.1) dévaluation ż
• litewski: (1.1) devalvacija ż
• niemiecki: (1.1) Devalvation ż
• nowogrecki: (1.1) υποτίμηση ż
• rosyjski: (1.1) девальвация ż; (1.2) девальвация ż, обесценение n
• słowacki: (1.1) devalvácia ż
• turecki: (1.1) devalüasyon
• ukraiński: (1.1) девальвація ż
• włoski: (1.1) svalutazione ż

źródła: