czcicielka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. kobieta oddająca cześć i uwielbienie
(1.2) przen. wielbicielka kogoś lub czegoś
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Czcicielki świętej Rity noszą jej sztandary w odpustowych procesjach.
(1.2) Rockowi idole pozdrawiają swoje czcicielki z hotelowego tarasu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cześć ż, czciciel mos, czczenie n
czas. czcić ndk., uczcić dk.
wykrz. cześć
przym. czestny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. czciciel + -ka < pol. czcić + -el
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: czciciel
źródła: