czciciel
czciciel (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- przykłady:
- (1.1) Pradawni Aztekowie byli czcicielami słońca.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) admirator, miłośnik, wielbiciel
- antonimy:
- (1.1) wróg
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czczenie n, uczczenie n
- forma żeńska czcicielka ż
- czas. czcić ndk., uczcić dk.
- ims. czczony
- wykrz. cześć
- przym. czestny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) worshiper, devotee, votary, idolater, venerator
- arabski: (1.1) العابد
- białoruski: (1.1) паклоннік m, прыхільнік m
- bułgarski: (1.1) поклонник m
- chorwacki: (1.1) obožavalac m
- czeski: (1.1) ctitel m
- francuski: (1.1) adorateur m
- galicyjski: (1.1) adorador m
- hiszpański: (1.1) adorador m
- kataloński: (1.1) adorador m
- łaciński: (1.1) cultor m
- marathi: (1.1) उपासक m
- niemiecki: (1.1) Anbeter m, Verehrer m
- portugalski: (1.1) adorador m
- rosyjski: (1.1) поклонник m
- serbski: (1.1) обожавалац m
- słowacki: (1.1) ctiteľ m
- słoweński: (1.1) častilec m
- ukraiński: (1.1) шанувальник m
- węgierski: (1.1) imádó
- wietnamski: (1.1) người tôn kính
- włoski: (1.1) adoratore
- źródła: