miłośnik
miłośnik (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik miłośnik miłośnicy dopełniacz miłośnika miłośników celownik miłośnikowi miłośnikom biernik miłośnika miłośników narzędnik miłośnikiem miłośnikami miejscownik miłośniku miłośnikach wołacz miłośniku miłośnicy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. miłość ż, miłowanie n, miłośnictwo n, miłostka ż, miłośnica ż
- forma żeńska miłośniczka ż
- przym. miłosny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lover; (1.2) lover
- arabski: (1.1) معجب, محب
- białoruski: (1.1) любіцель m, ахвотнік m
- duński: (1.1) elsker w; (1.2) elsker w
- hiszpański: (1.1) amante m, apasionado m
- japoński: (1.1) ファン
- jidysz: (1.1) ליבהאָבער m (libhober)
- kaszubski: (1.1) lubòtnik m
- niemiecki: (1.1) Liebhaber m
- norweski (bokmål): (1.1) elsker m; (1.2) elsker m
- norweski (nynorsk): (1.1) elskar m; (1.2) elskar m
- rosyjski: (1.1) любитель m; (1.2) любовник m
- ukraiński: (1.1) люби́тель m
- źródła: