Olbracht
Olbracht (język polski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) st.pol. imię męskie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Olbracht Olbrachtowie dopełniacz Olbrachta Olbrachtów celownik Olbrachtowi Olbrachtom biernik Olbrachta Olbrachtów narzędnik Olbrachtem Olbrachtami miejscownik Olbrachcie Olbrachtach wołacz Olbrachcie Olbrachtowie depr. M. i W. lm: (te) Olbrachty[1]
- przykłady:
- (1.1) Na prośbę królowej Bony, zwłoki Olbrachta zostały ekshumowane i złożone w krypcie wawelskiej w roku 1548, podczas uroczystości pogrzebowych Zygmunta I[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Olbracht • brat / kuzyn / wujek / dziadek Olbracht • mężczyzna imieniem (o imieniu) Olbracht • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Olbracht • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Olbracht • otrzymać / dostać / przybrać imię Olbracht • dzień imienin / imieniny Olbrachta • Jan I Olbracht
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Albrecht mos, Olbrachtowice nmos, Olbrachtowo n, Olbrachtów mrz, Olbrachtówko n
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Olbracht” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ z Internetu
- ↑ Porada „dlaczego Ola?” w: Poradnia językowa PWN.