Metody (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[mɛˈtɔdɨ], AS[metody] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Metody w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mam na imię Metody i jestem slawistą z Warszawy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Metody • brat / kuzyn / wujek / dziadek Metody • mężczyzna imieniem (o imieniu) Metody • święty / błogosławiony Metody • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Metody • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Metody • otrzymać / dostać / przybrać imię Metody • dzień imienin / imieniny Metodego • na Metodego (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. metoda ż, metodyka ż, metodyk mos, metodyczka ż, metodysta mos, metodystka ż, metodyczność ż
przym. metodyjski, metodejski, metodiański, metodyczny, metodystyczny
przest. gw. Metodowy[2][3]
przysł. metodycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Methodius < gr. Μεθόδιος
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Metody” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
  3.   Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.