Ignacy
Ignacy (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Ignacy Ignacowie dopełniacz Ignacego Ignacych celownik Ignacemu Ignacym biernik Ignacego Ignacych narzędnik Ignacym Ignacymi miejscownik Ignacym Ignacych wołacz Ignacy Ignacowie
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Ignacy • brat / kuzyn / wujek / dziadek Ignacy • mężczyzna imieniem (o imieniu) Ignacy • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ignacy • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ignacy • otrzymać / dostać / przybrać imię Ignacy • dzień imienin / imieniny Ignacego
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- tyle znaczy, co Ignacy, a Ignacy nic nie znaczy
- etymologia:
- (1.1) łac. ignatus 'ogień'[2]
- (1.1) podstawa stworzenia imienia pol. Żegota (kalka z łac.)[2]
- uwagi:
- (1.1) następujące formy: M. lp: „Ignac” oraz D. i B. lp „Ignaca”, D. i B. lm: „Ignaców” są niepoprawne[1]
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Ignatius
- baskijski: (1.1) Iñaki, Ignazio, Inazio
- białoruski: (1.1) Ігнат m
- bułgarski: (1.1) Игнат m
- czeski: (1.1) Ignác
- francuski: (1.1) Ignace m
- galicyjski: (1.1) Ignacio
- hiszpański: (1.1) Ignacio m
- kataloński: (1.1) Ignasi m
- łaciński: (1.1) Egnatius m, Ignatius m
- niemiecki: (1.1) Ignatius m, Ignatz m, Ignaz m
- nowogrecki: (1.1) Ιγνάτιος m
- rosyjski: (1.1) Игнатий m, Игнат m
- słowacki: (1.1) Ignác
- węgierski: (1.1) Ignác
- włoski: (1.1) Ignazio m
- źródła:
- 1 2 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, Andrzej Markowski (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 978-83-01-13111-1, s. 1505.
- 1 2 Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 247.