Żegota (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ʒɛˈɡɔta], AS[žegota]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) st.pol. imię męskie; zob. też Żegota (imię) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) hist. kryptonim konspiracyjny Rady Pomocy Żydom, działającej w Polsce podczas II wojny światowej; zob. też Rada Pomocy Żydom w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(2.1) Żegota pomagała Żydom znajdować schronienie u polskich rodzin, w sierocińcach, klasztorach i innych tego typu instytucjach.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Żegota • brat / kuzyn / wujek / dziadek Żegota • mężczyzna imieniem (o imieniu) Żegota • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Żegota • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Żegota • otrzymać / dostać / przybrać imię Żegota • dzień imienin / imieniny Żegoty
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żagiew ż
czas. żec ndk.
przym. Żegotowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) st.pol. żecpalić < podstawa pol. Ignacy < łac. ignisogień[2]
(1.1) źródłosłów nazwiska Żegota[2]
uwagi:
zob. też Żegota w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Internetu
  2. 2,0 2,1 Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 247, 806.